Restauracja Anna de Croy
Restauracja Anna de Croy umiejscowiona jest w najniższej kondygnacji 500-letniego Zamku Książąt Pomorskich, obecnie będącego siedzibą Muzeum Pomorza Środkowego. W stylowo urządzonym wnętrzu znajduje się pieczołowicie odrestaurowana sala główna i mniejsza – kameralna. Łącznie restauracja może pomieścić do 100 gości. Nad rekonstrukcją piwnicy czuwali archeolodzy z Muzeum Archeologicznego w Gdańsku oraz fachowcy od aranżacji wnętrz. Dzięki temu zyskała wyjątkowy klimat, nawiązujący z jednej strony do dawnych wieków, z drugiej sprawiający wrażenie elegancji i dyskretnego komfortu. Wystrój piwnicy został doceniony przez specjalistów. Restauracja Anna de Croy została nominowana do ogólnopolskiego konkursu „Modernizacja Roku 2004”, objętego patronatem Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.
Restauracja serwuje dania kuchni staropolskiej i europejskiej w nowoczesnej formie. Potrawy swój smak zawdzięczają świeżym składnikom oraz profesjonalnemu przygotowaniu według pieczołowicie opracowanych przepisów. Na życzenie Gości jesteśmy gotowi sprostać niemal każdemu wyzwaniu. Zapraszamy do zapoznania się z aktualnym menu.
Miła i profesjonalna obsługa kelnerska pomoże naszym Gościom wybrać odpowiednią potrawę spośród ponad stu serwowanych w naszym menu, które z pewnością usatysfakcjonują najbardziej wymagające podniebienia. Dewizą naszej restauracji jest nie tylko dbanie o walory smakowe, ale także o zaspokojenie nawet największych apetytów naszych Gości. Każda z porcji dań zasadniczych jest obfita i naprawdę syta.
Restauracja jest miejscem podpisania wielu umów gospodarczych, a także nie rzadko często gości znane osobistości ze świata polityki, kultury i biznesu. Tuż przy wejściu, pod czujnym okiem rycerza w historycznym rynsztunku, znajduje się księga pamiątkowa, w której nasi Goście zamieścili setki miłych słów pod adresem restauracji.
Restauracja specjalizuje się w organizacji imprez grupowych, a zwłaszcza balów i wesel, które szczegółowo zostały opisane dedykowanych podstronach. Jeśli planują Państwo uroczystość większą niż 80-100 osób, zapraszamy do Restauracji Aureus.
Restauracja i jej historia
Pierwsze prace związane z adaptacją pomieszczeń piwnicznych zamku na cele przyszłej restauracji zostały zainicjowane w grudniu 2002. Równolegle z pracami geologicznymi do badań przystąpili archeolodzy z Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. Po zakończeniu ich prac pod całym budynkiem wykonana została specjalistyczna instalacja odwodnienia piwnic, dokonano odsolenia i renowacji ponad 500m2 ścian, sufitów, rekonstrukcji trzech klatek schodowych i innych elementów wnętrza piwnic pod nadzorem Konserwatora Zabytków. Remont piwnic obejmował także kompleksowe wykonanie wszelkich niezbędnych instalacji, a także stworzenie od podstaw pełnej infrastruktury gastronomicznej z zapleczem magazynowym, zapewniającej sprawne funkcjonowanie przyszłej restauracji.
Na całej powierzchni sali położono posadzkę z marmuru, pod którą wykonano ogrzewanie podłogowe. Przeprowadzono również prace renowacyjne otworów okiennych i okiennic.
Przemiana ówczesnych piwnicznych pomieszczeń gospodarczych pod zamkiem w stylową restaurację kosztowała wiele pracy, czasu i wysiłku… A to dopiero początek. Nadszedł wreszcie czas na urządzanie i dekorację wnętrz.
Księżna Anna de Croy
Anna de Croy (1590 – 1660) – księżniczka pomorska, córka Bogusława XIII. Ostatnia przedstawicielka dynastii Gryfitów. Została wydana za mąż za Ernesta, księcia Croy i Aerschot, hrabiego Fontenoy i Bayon. Ślub odbył się na zamku w Szczecinie dnia 4 sierpnia 1619. W niespełna dwa lata Anna owdowiała – książę Ernest zmarł w trakcie jednej z francuskich wypraw wojennych.
W wyniku konfliktu z katolicką rodziną zmarłego męża opuściła wkrótce wraz ze swoim jedynym dzieckiem Ernestem Bogusławem, późniejszym ostatnim luterańskim biskupem kamieńskim i osiadła na rodzinnym Pomorzu Zachodnim, gdzie zaopiekował się nimi starszy brat Anny, książę szczeciński Bogusław XIV. Najpierw nadał on jej w 1622 majątek w Smołdzinie, niedaleko Słupska, w roku następnym zaś posiadłość w samym Słupsku, natomiast pałacyk w Smołdzinie stał się letnią rezydencją. Po śmierci ostatniego z książąt pomorskich w 1637 została wraz z synem jego spadkobierczynią.
Do swojej śmierci 7 lipca 1660 mieszkała w Słupsku. Pochowana została w kościele św. Jacka przy Zamku Książąt Pomorskich przed wielkim ołtarzem. W 1682 Ernest Bogusław ufundował dodatkowo epitafium istniejące do dziś, zaś w dwa lata później sam został zgodnie ze swoją wolą pochowany obok matki. Skarby z jej otwartego w latach siedemdziesiątych XX w. sarkofagu znajdują się w Muzeum Pomorza Środkowego na słupskim zamku.
Zamek książąt pomorskich
Restauracja mieści się w budynku Zamku Książąt Pomorskich, który jest jedną z najstarszych budowli w Słupsku. Usytuowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki Słupi, w obrębie dawnego średniowiecznego grodu słupskiego. W przeszłości był rezydencją książąt pomorskich z dynastii Gryfitów. W okresie panowania niemieckiego w Słupsku obiekt służył m.in. jako magazyn, co przyczyniło się do jego dewastacji. Po II wojnie światowej gruntownie wyremontowano obiekt, m.in. odbudowano głowicę wieży. Obecnie zamek stanowi siedzibę Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.
Stała ekspozycja obejmuje m. in. krypty Książąt Pomorskich z dynastii Gryfitów, zabytki sztuki sakralnej, pochodzące z kościołów całego regionu słupskiego,
W salach wystawowych zamku można obejrzeć m.in. jedną z największych kolekcji prac Stanisława Ignacego Witkiewicza. W 2007 i 2008 roku zamek przeszedł gruntowną renowację. Została odnowiona elewacja i założona efektowna iluminacja bryły zamku. Zostały również zrekonstruowane ogrody zamkowe w oparciu o historyczne opisy.
W sezonie letnim muzeum organizuje na Rynku Rybackim (w sąsiedztwie zamku) Jarmark Gryfitów, do którego atrakcji należą m.in.: pokazy walk średniowiecznych, występy artystyczne, handel starociami, numizmatami, wyrobami jubilerskimi z bursztynu oraz produktami bartniczymi.